παρεξαυλώ

-έω, ΜΑ

(κυρίως στον πληθ. μτχ. παθ. παρακμ.) παρεξηυλημένοι

1. (κατά το παίξιμο αυλού) φθαρμένοι από την πολλή χρήση

2. καταπονημένοι, ανίκανοι προς ομιλία και εργασία («κωφοὺς καὶ παρεξηυλημένους», Αριστοφ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < παρ(α)-* + ἐξαυλοῦμαι «φθείρομαι, αχρηστεύομαι»].